Συνορο

Οι σύγχρονες, ειρηνικές και ανειρήνευτες μαζί, no man’s land, είναι οι συνοριακές περιοχές.

Τα Βαλκάνια, ακολουθώντας άλλον έναν ιστορικό κύκλο με τον τρόπο που τα γεγονότα εκτυλίσσονται συνήθως εδώ, χωρίζουν ενώνοντας τους λαούς, εκτοπίζουν ορίζοντας το χώρο, ζούνε εξαιρώντας τους ανθρώπους.

Οι συνοριακές γραμμές της Ελλάδας με την Αλβανία, τη Β. Μακεδονία, τη Βουλγαρία και την Τουρκία, είναι βαθιά χαραγμένες από την ιστορία. Ολόκληρες περιοχές και χωριά που κάποτε είχαν τη δική τους ζωή, καταργήθηκαν από τις αντιθέσεις, πολιτικές και πολεμικές και ολόκληρα πληθυσμιακά κομμάτια εκτοπίστηκαν και βαφτίστηκαν «Έλληνες», «Αλβανοί», «Βούλγαροι» υποχρεωτικά.

Ακόμα και σήμερα όμως, η ζωή επιμένει.

Η σκληρή καθημερινότητα των συνόρων, στην εποχή που αυτά τα αμφισβητεί ξανά η κίνηση των λαών, που κεντρίζονται και εκτοπίζονται από κάθε μορφής εξουσία, συνήθως όμως την ανώτερη, αυτή του κράτους, ενέχει και την προσπάθεια για ζωή.

Στον καιρό της καινούργιας προσφυγιάς, ακόμα και όσοι παλεύουν να ζήσουν στον τόπο που τους όρισαν, αγωνίζονται απέναντι στο σύνορο και τον «ψυχισμό» του.