Η παρούσα εργασία διερεύνα το καθημερινό τοπίο των περιαστικών ζωνών της ελληνικής επαρχίας. Ένα τοπίο διάστικτο από ακούσια μνημεία, εφήμερα ή μη, τα οποία ενσωματώνονται σε αυτό, χωρίς σχέδιο, χρήση ή αισθητική.
Κέντρα διασκέδασης, καντίνες, εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα ανολοκλήρωτα οικοδομήματα κ.α. Κατασκευές που ενσωματώνονται στο τοπίο για μακρά χρονική περίοδο μετά το πέρας του σκοπού για τον οποίο δημιουργήθηκαν, ή τον οποίο απέτυχαν να εκπληρώσουν για άγνωστους σε εμάς λόγους, αν και μπορούμε συχνά να τους εικάσουμε.
Αυτές οι κατασκευές φέρουν όσο διαρκεί η ύπαρξή τους τα χαρακτηριστικά μνημείου, έστω και ακούσιου. Μας υπενθυμίζουν ανθρώπινες συνήθειες και πρακτικές που χαρακτηρίζουν εν γένει την ελληνική κοινωνία, τον τρόπο ζωής της, τις συνήθειές της αλλά και το πώς διαμορφώνει αυτή το τοπίο της ελληνικής επαρχίας.
Στόχος της εργασίας είναι η ανίχνευση των όριων του φαινομένου μέσω της απεικόνισης αντικείμενων με διαφορετικό χαρακτήρα, που είτε εξέπεσαν σε ερείπια είτε δείχνουν να εγέρθηκαν ως τέτοια.
Για τις εικόνες © Γιάννης Αντωνόπουλος
Την αποκλειστική ευθύνη των φωτογραφιών και των υποστηρικτικών κειμένων που συνοδεύουν τις φωτογραφικές εργασίες φέρουν οι εκάστοτε φωτογράφοι, εκτός και αν υπάρχει διαφορετική ρητή αναφορά. Σε κάθε περίπτωση, η πλατφόρμα “The Provinces” και τα μέλη της δεν φέρουν καμία ευθύνη για τυχόν σφάλματα και ανακρίβειες των κειμένων και γενικότερα για το περιεχόμενο αυτών.